Ga naar de inhoud 
Het Red Light District van Amsterdam is niet alleen een plek vol neonlichten en toeristische attracties, maar ook een buurt met een rijke geschiedenis en een diverse gemeenschap. In dit artikel delen we interviews met oude bewoners die al lange tijd in het gebied wonen of hebben gewoond. Hun persoonlijke verhalen en herinneringen bieden een uniek perspectief op het leven in deze iconische buurt.
Interview met Jan (75), Geboren en Getogen in het Red Light District
Q: Kun je ons iets vertellen over je jeugd in het Red Light District?
Jan: Natuurlijk. Ik ben hier geboren in 1949 en mijn ouders hadden een kleine kruidenier aan de Oudezijds Achterburgwal. In die tijd was het gebied veel rustiger en meer residentieel. Er waren wel al bordelen, maar de sfeer was heel anders dan nu. Als kinderen speelden we gewoon op straat, en iedereen kende elkaar. Het was een echte gemeenschap.
Q: Hoe heb je de veranderingen in het gebied ervaren?
Jan: De grootste veranderingen kwamen in de jaren ’60 en ’70 met de opkomst van het toerisme en de liberalisering van de seksindustrie. Het werd drukker en commerciëler. Veel van mijn vrienden en buren zijn toen vertrokken omdat het leven hier te hectisch werd. Maar ik besloot te blijven omdat ik van deze buurt hou. Het is mijn thuis.
Interview met Maria (68), Woonde in de Jaren ’80 en ’90 in het Red Light District
Q: Wat bracht je naar het Red Light District en hoe was het om hier te wonen in de jaren ’80 en ’90?
Maria: Ik kwam naar Amsterdam om te studeren en vond een betaalbare kamer aan de Oudezijds Voorburgwal. Het was een spannende tijd, vol veranderingen en culturele experimenten. Het Red Light District was een smeltkroes van kunstenaars, studenten en natuurlijk sekswerkers. Er was altijd iets te doen, van kunstexposities tot underground feestjes.
Q: Wat zijn enkele van je favoriete herinneringen aan die tijd?
Maria: Eén van mijn favoriete herinneringen is een kunstfestival dat we organiseerden in de buurt. Lokale kunstenaars gebruikten de ramen van de bordelen als tentoonstellingsruimte. Het was een prachtige manier om de verschillende werelden van het Red Light District samen te brengen. Die mengeling van kunst, cultuur en het dagelijks leven maakte de buurt zo uniek.
Interview met Ahmed (60), Langdurige Bewoner van het Red Light District
Q: Hoe ben je in het Red Light District terechtgekomen en hoe lang woon je hier al?
Ahmed: Ik kwam in 1980 naar Amsterdam en vond een betaalbare woning aan de Zeedijk. Ik was aangetrokken door de levendigheid en diversiteit van het gebied. Sindsdien woon ik hier, al meer dan 40 jaar.
Q: Wat zijn de grootste veranderingen die je hebt gezien in het Red Light District?
Ahmed: Er zijn zoveel veranderingen geweest, vooral in de afgelopen tien jaar. Het gebied is schoner en veiliger geworden, maar ook veel commerciëler. De drukte van toeristen heeft zijn voordelen, maar het betekent ook dat veel van de oorspronkelijke bewoners zijn vertrokken. Het voelt soms alsof de ziel van de buurt een beetje verloren is gegaan.
Interview met Els (83), Voormalig Sekswerker
Q: Wat kun je ons vertellen over je tijd als sekswerker in het Red Light District?
Els: Ik begon als sekswerker in de jaren ’60. Het was niet altijd makkelijk, maar het was mijn keuze en ik vond mijn weg. Het werk gaf me financiële onafhankelijkheid en ik ontmoette veel interessante mensen. We hadden een sterke gemeenschap onder de sekswerkers en zorgden voor elkaar.
Q: Hoe heb je de buurt zien veranderen?
Els: Er is veel veranderd. Vroeger was het allemaal veel discreter en persoonlijker. Nu is het een toeristische attractie geworden en voelt het soms meer als een circus. Maar ik ben blij dat er nu meer aandacht is voor de rechten en veiligheid van sekswerkers. Dat was vroeger niet altijd het geval.
